alt-viool
De altviool lijkt veel op de viool, alleen is alles iets groter. Daardoor is de klank ook lager en donkerder. Het instrument is 3 1/2 toon (een kwint) lager gestemd dan de viool. De stemming van de snaren is: C-G-D-A. Rechts en links van de kam zijn f-gaten uitgesneden. Aan beide kanten van deze klankgaten is de klankkast getailleerd, wat het strijken op de buitenste snaren vergemakkelijkt. Het instrument wordt tegen de hals geplaatst en met behulp van de kinsteun vastgehouden.
De altviool zit als stem tussen de viool en cello in.
Plaatsing in het Symfonie orkest
| FAMILIE: | Snaarstrumenten. De altviool hoort bij de groep strijkinstrumenten. |
| NAAM BESPELER: | Altviollist(e). |
| TOONOMVANG: | Minstens 3 octaven. |
| MATERIAAL: | Hout en snaren van metaal. Het strijkgedeelte van de strijkstok is gemaakt van paardenhaar. Het paardenhaar wordt (ter bevordering van de toonvorming) met hars ingesmeerd. |
| GROOTTE: | De klankkast is 43 cm lang. |
| AFKOMST: |
De altviool is net zoals de viool, omstreeks 1550 voortgekomen uit de vedel, een Middeleeuws strijkinstrument. De altviool werd gedurende lange tijd overschaduwd door de viool. Pas tegen het einde van de 18e eeuw begonnen de componisten de karakteristieke klankkleur van de altviool uit te buiten en kreeg dit instrument de plek die het verdient. De latere strijkkwartetten van Haydn en Mozart waren de eerste stukken waarbij de altviool een interessante en vaak ook moeilijke partij moesten spelen. |
| CLASSIFICATIE: | Hij behoort tot de groep chordofonen (dit zijn instrumenten waarbij het geluid wordt voortgebracht door het in trilling brengen van snaren). |
Maak jouw eigen website met JouwWeb